Karsiliksız seven dostlarin hikayesi...

Savasin en kanli gunlerinden biri... Asker, en iyi arkadasinin az
ileride kanlar icinde yere dustugunu gordu. Insain basini bir
saniye bile siperin uzerinde tutamayacagi ates yagmuru altindaydilar. Asker tegmene kostu:
- Tegmenim, firlayip arkadasimi alip gelebilir miyim?..
"Delirdin mi?" der gibi baktı tegmen...
- Gitmeye deger mi? Arkadasin delik desik olmuş... Buyuk olasilikla
olmustur bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma sakin.
Asker israr etti ve tegmen "Peki" dedi.
"Git o zaman."

Inanılması guc bir mucize. Asker o korkunc ates yagmuru altinda arkadasina ulasti. Onu sirtina
aldi ve kosa kosa dondu. Birlikte siperin icine yuvarlandıiar.
Tegmen, kanlar icindeki askeri muayene etti. Sonra onu sipere
tasiyan arkadasina dondu:
- Sana degmez, hayatini tehlikeye atmana degmez, demistim. Bu zaten olmus.
- Degdi tegmenim. dedi asker..
- Nasil degdi? dedi tegmen. Bu adam olmus gormuyor musun?
- Gene de degdi komutanim. Cunku yanına ulastigimda henuz sagdi. Onun son sozlerini duymak,
dunyaya bedeldi benim icin...

Ve arkadasinin son sozlerini hickirarak tekrarladi:
- Gelecegini biliyordum!.. demisti arkadasi... Gelecegini biliyordum!..

AYyYyY... Çok Güzel...Keşke Her Arkadaşlık Böle Olsa...